Πρώτη εβδομάδα στο Connected Courses: γιατί;

Έχω πολύ καιρό να γράψω κάτι σε αυτό το ιστολόγιο στα Ελληνικά, η τελευταία φορά ήταν το 2012 για ένα άλλο MOOC (ανοιχτό διαδικτυακό μάθημα που έχει πολλούς φοιτητές) το οποίο είχε αρκετούς συμμετέχοντες που είχαν ως μητρικές γλώσσες κάτι άλλο εκτός από Αγγλικά.  Έτσι λοιπόν, για να φέρουμε και άλλους ακαδημαϊκούς στο μάθημα, και να φέρουμε άλλους που προφανώς να μην μιλάνε Αγγλικά, είπα να αρχίσω να δημοσιεύω και στα Ελληνικά.  Μπορεί να μην γράψει κανένας άλλος στα Ελληνικά αλλά τουλάχιστον την προσπάθειά μου την έκανα :-).

Το θέμα αυτή την εβδομάδα είναι το “γιατί;” στην εκπαίδευση. Έχω γράψει ήδη (στα Αγγλικά) για άλλα τύπου “γιατί;” αλλά σε αυτό το δημοσίευμα ήθελα να ασχοληθώ λίγο με το τι διδάσκουμε στα μαθήματά μας.  Τα μαθήματα που διδάσκω είναι για μεταπτυχιακούς φοιτητές, και έχουν ως θεματολογία την εκπαίδευση, κυρίως την δια βίου και εξ αποστάσεως εκπαίδευση.  Οι φοιτητές μου είναι από 28 έως και 68.  Ένα από τα μαθήματά που θέλω να μάθουν είναι το πως να είναι από μόνοι τους φοιτητές, δηλαδή μαθητές δια βίου, να μπορούν να λύνουν μόνοι τους (ή με την βοήθεια κοντινών φίλων και συνάδελφων) μη συγκεκριμένα προβλήματα (ill defined problems), χρησιμοποιώντας την τεχνολογία.  Οπότε αντί να τους δώσω 10 τρόπους να χρησιμοποιούν μπλόγκ, twitter, youtube, κτλ. στα δικά τους εκπαιδευτικά σχέδια να μπορούν μόνοι τους να εφεύρουν λύσεις νέες. Λύσεις που δεν υπάρχουν ήδη, και να είναι κάτι που δεν είναι προκαθορισμένο από τον καθηγητή.  Το πρόβλημα είναι πως, σε γενικές γραμμές, όταν έχω φοιτητές στο μάθημα μου πολλοί θέλουν να τους διδάξω το πως να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία (μηχανικά, όχι δημιουργικά) και δεν έχουν το αέρα να σκεφτούν δημιουργικά.

Την περασμένη εβδομάδα, στο διδακτορικό μου σεμινάριο είχαμε ως καλεσμένο τον George Siemens, γνωστός από θέματα όπως το Learning Analytics και τα MOOC, και των ρώτησα άμα γνωρίζει έρευνες οι οποίες κοιτάνε το πως μπορούμε (ίσως) να δημιουργήσουμε ένα γόνιμο εκπαιδευτικό περιβάλλον όπου οι φοιτητές να έχουν αυτόν τον αέρα, να είναι δημιουργικοί, και να μπορούμε άμεσα να μπαίνουμε εντός θέματος - δηλαδή την χρήση της τεχνολογίας για να λύσουμε εκπαιδευτικά προβλήματα, και όχι την χρήση τεχνολογίας απλός για να μάθουμε πως δουλεύει. Η απάντηση δεν μου άρεσε και τόσο ;-). Προς το παρόν όλη η έρευνα είναι για το πως να διδάξουμε την τεχνολογία μηχανικά, και όχι δημιουργικά.  Από την μια πλευρά έχω (ίσως) θέμα για διδακτορική διατριβή, από την άλλη όμως δεν με βοηθά με το άμεσο θέμα του μαθήματος μου.  Ίσως είναι καιρός να πειραματιστώ

Το θέμα, λοιπόν, είναι ως εξής: γιατί διδάσκουμε τεχνολογία με τόσου στείρους τρόπους;  Γιατί δεν διδάσκουμε περί τεχνολογίας με τον τελικό σκοπό την σκόπιμη χρήση για την επίλυση προβλημάτων; Και, φυσικά, πώς μπορούμε από το μπορώ να το χρησιμοποιήσω το χ, στο γνωρίζω πως να λύσω ψ με χ;