Multilitteratus Incognitus

Τις περασμένες δύο εβδομάδες είχαμε ως θέμα μας, στην ενότητα του connected courses, το τον ιστό, και συγκεκριμένα τον ιστό ως πλατφόρμα, και ως κουλτούρα . Τα κείμενα που μας έδωσαν ως αρχική ύλη ήταν πολύ βασικά για εμένα.  Πριν από αυτή την ενότητα δεν το είχα σκεφτεί πως είμαι στο ίντερνετ σχεδόν είκοσι χρόνια.  Όταν επέστρεψα στην Αμερική κάποιος φίλος τις οικογενείας, βλέποντας πως είχα αφίσει όλα τα φιλαράκια στην Ελλάδα, μου πρότεινε να τους βρω στο ίντερνετ. Κάπου τότε άρχισα να μαθαίνω τι σημάνει διαδίκτυο, και τα έμαθα χωρίς βιβλίο. Έτσι την κουλτούρα του ιστού, και την τεχνογνωσία που χρειάζεται κάποιος, την έμαθα μέσα σε 20 χρόνια, γνωρίζοντας πολλούς και διάφορους ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Τώρα το θέμα μας είναι πως μπορούμε να διδάξουμε εμείς αυτά τα πράγματα σε λιγότερο χρονικό διάστημα στους φοιτητές μας, έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις γνώσεις, αυτή την τεχνογνωσία, και να μπορούν άνετα να κινηθούν στον χώρο αυτής της νέας κουλτ...

Έχω πολύ καιρό να γράψω κάτι σε αυτό το ιστολόγιο στα Ελληνικά, η τελευταία φορά ήταν το 2012 για ένα άλλο MOOC (ανοιχτό διαδικτυακό μάθημα που έχει πολλούς φοιτητές) το οποίο είχε αρκετούς συμμετέχοντες που είχαν ως μητρικές γλώσσες κάτι άλλο εκτός από Αγγλικά.  Έτσι λοιπόν, για να φέρουμε και άλλους ακαδημαϊκούς στο μάθημα, και να φέρουμε άλλους που προφανώς να μην μιλάνε Αγγλικά, είπα να αρχίσω να δημοσιεύω και στα Ελληνικά.  Μπορεί να μην γράψει κανένας άλλος στα Ελληνικά αλλά τουλάχιστον την προσπάθειά μου την έκανα :-). Το θέμα αυτή την εβδομάδα είναι το “γιατί;” στην εκπαίδευση. Έχω γράψει ήδη (στα Αγγλικά) για άλλα τύπου “γιατί;” αλλά σε αυτό το δημοσίευμα ήθελα να ασχοληθώ λίγο με το τι διδάσκουμε στα μαθήματά μας.  Τα μαθήματα που διδάσκω είναι για μεταπτυχιακούς φοιτητές, και έχουν ως θεματολογία την εκπαίδευση, κυρίως την δια βίου και εξ αποστάσεως εκπαίδευση.  Οι φοιτητές μου είναι από 28 έως και 68.  Ένα από τα μαθήματά που θέλω να μάθουν είναι...

Χτες το απόγευμα, κατά το απογευματινό ταξιδάκι προς το σπίτι, διάβαζα τα δημοσιεύματα του Jon , της Jenny , του Matthias  και του John (αν θέλετε να τα διαβάσετε, διαβάστε τα σε αυτή την σειρά). Το γενικό θέμα σε όλα αυτά τα δημοσιεύματα είναι το πως (και πόσοι) συμμετέχουν σε ένα MOOC. Αν παρατηρήσει κανείς τον ημερήσιο εγκύκλιο του MOOC θα δεις πως σε γενικές γραμμές τα ίδια δέκα άτομα συμμετέχουν συχνά, και που και που θα δεις κανένα καινούργιο πρόσωπο. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν άλλοι στο MOOC που διαβάζουν και επεξεργάζονται καθημερινά τα δημοσιεύματα άλλων· απλός δεν γνωρίζουμε πόσα άτομα υπάρχουν που παρακολουθούν και πόσα ήρθαν την πρώτη εβδομάδα φερ' ειπείν, είδαν κάτι και έφυγαν. Η αλήθεια είναι το κάθε MOOC είναι διαφορετικό (όπως και το κάθε μάθημα που δεν είναι MOOC) και το πως μετριέται αυτός που είναι παρόν θα αλλάζει αναλόγως με το μάθημα και την θεματολογία. Για παράδειγμα, ένα άλλο MOOC, το ds106 (ψηφιακή διήγηση), ο κάθε συμμετέχων έπρεπε να παρα...

Εδώ και κάτι εβδομάδες έχει αρχήσει ένα Μαζικό Ανοιχτό και Διαδικτυακό Μάθημα (ΜΑΔιΜα; ή μήπως ΜαΔΑΜα;) κοινώς γνωστό στα Αγγλικά ως MOOC (Massive Online Open Course). Στα προηγούμενα MOOC (ας χρησιμοποιήσουμε λατινικού χαρακτήρες γιατί το ΜΑΔιΜΑ δεν μου ακούγεται και ωραίο) έγραφα μόνο στα Αγγλικά, αλλά ευκαιρία γράψουμε και στα Ελληνικά και να εκπροσωπήσουμε λίγο την Ελλάδα στην διεθνή παιδαγωγική σκηνή.  Αυτή την περασμένη εβδομάδα το θέμα στο Change MOOC (με θέμα την αλλαγή της παιδείας) ήταν η Συλλογική Μάθηση. Η ιδέα πίσω από την συλλογική μάθηση είναι η μάθηση που χρησιμοποιεί την συλλογική γνώση. Αυτό που είναι διαφορετικό στην συλλογική γνώση είναι το ότι ο Ένας και οι Πολλοί είναι αναπόσπαστοι ο ένας από τον άλλον ( παραπάνω πληροφορίες εδώ, στο άρθρο της Άλλισον Λίτλετζον ). Κοίτα, ενδιαφέρον η σκέψη, αλλά πιστεύω πως πάντα είχαμε αυτή την συλλογική παιδεία. Στο κάτω κάτω εδώ και χρόνια έχουμε βιβλιοθήκες που είναι συλλογές από την ανθρώπινη γνώση και τις χρησιμοποιούμ...